ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Ίσως τελικά να είμαι εγώ ανάποδος και μάλλον έτσι είμαι γιατί από μικρό παιδί μέσα στις ποιο μεγάλες λύπες έβρισκα λόγο να αισιοδοξώ και μέσα στις χαρές αιτίες για να προβληματίζομαι.
Έτσι λοιπόν και πέρυσι στην δύσκολη χρονιά που όλους είτε λίγο είτε πολύ μας επηρέασε , μας στεναχώρησε και μας δημιούργησε πολλά κυρίως οικονομικής φύσης προβλήματα , μια παράξενη «ηδονή» με γαργαλούσε και μια κρυφή ελπίδα γεννιόταν μέσα μου.. Άλλωστε είμαι απ αυτούς που πιστεύουν πως ο άνθρωπος προοδεύει πάντα καλύτερα μέσα από τις δοκιμασίες και πως οι δύσκολες περίοδοι είναι αυτές που γενούν ιδέες και ξεκινούν τις μεγάλες ανατροπές.
Πίστεψα λοιπόν πως το ταρακούνημα αυτό θα’χε και μια θετική πλευρά τόσο για την επιχείρηση Χ.Κ.Καλαβρύτων όσο και για την πόλη μας. Και όχι άδικα μιας και για πρώτη φορά άρχισαν να ακούγονται στα σοβαρά εκφράσεις που νόμιζα πως δεν θ άκουγα ποτέ σε αυτό τον τόπο όσο ευημερούσε: "Εναλλακτικός Τουρισμός" , "Τεχνίτη Χιονόπτωση" "Αναπτυξιακός νόμος" "Αποσυμπλεκόμενοι αναβατήρες" "4ο ΚΠ Στήριξης" "Επενδύσεις" κτλ
Μάλιστα το πράγμα έγινε πιο επίσημο όταν συγκεντρωθήκαμε στην μαθητική εστία σε μια έκτακτη ανοικτή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ,να συζητήσουμε το ζήτημα που μας ταλάνιζε , να γίνουν προτάσεις και να δοθούν λύσεις όσον αφορά την ανάπτυξη και την πρόοδο του Χ.Κ.Καλαβρύτων και της περιοχής... Από ένα τέτοιο γεγονός φυσικά δεν έλειψαν οι βουλευτάδες του νομού μας και άλλοι επίσημοι με διάθεση να "γείρουν" πάνω απ το πρόβλημά μας .Μίλησαν και αυτοί για επενδύσεις , στήριξη της πολιτείας ,ευρωπαϊκά προγράμματα και άλλα πολλά .Γέμισαν τα αυτιά μας με υποσχέσεις , τόσες που οι πιο υποψιασμένοι έχασαν κάθε ελπίδα και άρχισαν να αποχωρούν πριν ακόμα τελειώσει η παράσταση.
Και η παράσταση πράγματι τελείωσε , οι θεατές γύρισαν σπίτια τους ικανοποιημένοι πώς κάτι θ’αλλάξει σ’αυτόν τον τόπο, σκεπτόμενοι πως και όλα όσα άκουσαν να μη γίνουν, θα γίνουν τα μισά ή έστω κι ένα καλό θα’ταν. Οι δε ηθοποιοί αφού έπαιξαν το ρόλο τους ταΐζοντας το κοινό με συμπόνια και υποσχέσεις ,απόλαυσαν με την σειρά τους το γεύμα τους στα Καλάβρυτα και πριν νυχτώσει μπήκαν στ’αμάξια να φύγουν με το μυαλό τους πλέον στην επόμενη παράσταση που είχαν να δώσουν την επομένη σε κάποια άλλη περιοχή.
Αλλά λες εντάξει , αυτοί πολιτικοί είναι τον ρόλο τους παίζουν , όμως που θα πάει, μπήκαν κάποια πράγματα στη θέση τους σε τοπικό επίπεδο , υπήρξαν προβληματισμοί ,προτάσεις , ο κόσμος τον Καλαβρύτων βγήκε από την αδράνεια, θα ενεργοποιηθεί , θα επισπευστούν ενέργειες από τους ταγούς της πόλης, θα υπάρξει ένα πλάνο για το που θα βαδίζει το χιονοδρομικό κέντρο. Δεν μπορεί όλο αυτό το ταρακούνημα να μην αφήσει τίποτε ,εκτός εάν...και τότε το χειρότερο σενάριο πέρασε απ το μυαλό μου. Και αυτό το σενάριο δυστυχώς σήμερα βρίσκετε σε εξέλιξη .
Το όνομά του ; Εφησυχασμός .
Αιτία του ; Μια καλή χιονοδρομική σαιζόν που θ’ακολούθησε.
Πως γίνεται όμως στ αλήθεια μια καλή χρονιά να μετατραπεί ουσιαστικά σε ζημιά για την εξέλιξη του τόπου; Γίνετε αν λησμονήσουμε τα μαθήματα που πήραμε και την διαχειριστούμε με λάθος τρόπο. Και εδώ ακριβώς είναι το όλο ζήτημα που πρέπει να αποφύγουμε με κάθε τρόπο.
Παρά το ότι η σαιζόν αυτή λειτούργησε αναζωογονητικά τόσο για την επιχείρηση Χ.Κ.Καλαβρύτων όσο και για τις επιχειρήσεις της περιοχής η κρισιμότητα της κατάστασης όχι μόνο δεν άλλαξε αλλά αντιθέτως επιδεινώθηκε.
Το χιονοδρομικό κέντρο πιο έντονα παρά ποτέ έδειξε ότι ανεξάρτητα από την εξέλιξη της σαιζόν έχει αγγίξει πλέον τα όριά του . Ανθρώπινο δυναμικό και μηχανές δεν μπορούν να κρύψουν πια την εξάντλησή τους.
Τα μηχανήματα ίσως μάλιστα και να ξεπέρασαν τα όριά , μιας και όσοι γνωρίζουν πως λειτουργεί ένα χιονοδρομικό κέντρο αντιλαμβάνονται πως η μη ανανέωσή του «απαρχαιωμένου» πια εξοπλισμού ισοδυναμεί με την αδυναμία του χιονοδρομικού κέντρου να λειτουργήσει υπεύθυνα και αξιόπιστα για τις προσεχείς σαιζόν. Σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός με νέα ροή ιδιωτικού κεφαλαίου παραγγέλνει νέα υπερσύγχρονα μηχανήματα και τελευταίας τεχνολογίας αναβατήρες εξαγγέλλοντας νέες επεκτάσεις στα γειτονικά βουνά ,το Χ.Κ.Καλαβρύτων μοιάζει να παίρνει θέση σε κούρσα της Φόρμουλα1 με αραμπάδες .
Η εξάντληση όμως δεν είναι εμφανής μόνο στα μηχανήματα. Το ανθρώπινο δυναμικό της επιχείρησης που είναι και η ψυχή της δείχνει πλέον τόσο αδύναμο και κουρασμένο όσο ποτέ. Αν και η φετινή χρονιά για άλλη μια φορά προχώρησε με το φιλότιμο κάποιων ανθρώπων της επιχείρησης, η πραγματική έλλειψη συνοχής ,ενδιαφέροντος και διάθεσης είναι πια κάτι παραπάνω από εμφανής αναδεικνύοντας πέρα για πέρα την άμεση ανάγκη για ανανέωση.
Πρώτη ένδειξη του προβλήματος αυτού, ο μικρός αριθμός αιτήσεων πρόσληψης στο Χ.Κ, εποχιακών υπαλλήλων, απόρια και της περσινής αδυναμίας του κέντρου να αξιοποιήσει το προσωπικό που προσέλαβε λόγο της ανύπαρκτης σαιζόν και αποκορύφωμα ,τις άνευ προηγουμένου εντάσεις ,ψιθύρους , παράπονα , έλλειψη διάθεσης και το νοσηρό πραγματικά κλίμα που επικράτησε σε όλη σχεδόν την περίοδο του χειμώνα. Αποκορύφωμα αυτής της εξάντλησης η πρωτόγνωρη διάθεση να κλείσει το Χ/Κ αμέσως μετά την 25η Μαρτίου έχοντας ακόμα κάποιο χιόνι και ενώ επίκειτο κακοκαιρία η οποία τελικά πρόσθεσε περαιτέρω χιόνι και εισπράξεις για το Κέντρο και την περιοχή.
Η κυριότερη όμως αδυναμία του κέντρου και πιο ουσιαστική είναι δίχως άλλο η αποτυχία της βιώσιμης λειτουργίας του Χ/Κ με την μορφή της Δημοτικής επιχείρησης.
Η δυσκολία άντλησης κοινοτικών κεφαλαίων λόγο της μορφής της καθώς και η έλλειψη ουσιαστικής διοίκησης από τα εκάστοτε διοικητικά συμβούλια (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων) που προέκυπταν συνήθως μετά από τις δημοτικές εκλογές και τις πιο πολλές φορές με πολιτικά κριτήρια ήταν και είναι πέρα για πέρα εμφανής. Επιτυχημένοι ίσως στους τομείς που ειδικεύονται στην προσωπική τους ζωή, μα χωρίς καμία εμπειρία στον τομέα της χιονοδρομίας ,πολίτες καλούνται να πάρουν αποφάσεις για την ανάπτυξη μιας επιχείρησης που αγνοούν ουσιαστικά το αντικείμενό της . Αποτέλεσμα ; Το διοικητικό συμβούλιο να έχει κυρίως διακοσμητικό ρόλο και αυτό γιατί ως δημοτική επιχείρηση ηθιστε (όπως σε όλες τις όμοιες επιχειρήσεις στους δήμους αυτής της χώρας) να ελέγχονται από την εκάστοτε δημοτική αρχή και να μην λειτουργούν αυτόβουλα.
Ποιος λοιπόν θα κάνει το σχεδιασμό και θα θέσει βραχυχρόνιους και μεσοπρόθεσμους στόχους; Ποιος θα κυνηγήσει χρηματοδοτήσεις και προγράμματα; Ποιος θα χαράξει την στρατηγική της επιχείρησης και ποιος θα αλλάξει τακτική όταν οι περιστάσεις το απαιτήσουν; Αυτά τουλάχιστον διαβάζω στα εγχειρίδια διοίκησης επιχειρήσεων ότι είναι λίγα από αυτά που επιτελεί μια σύγχρονη διοίκηση αλλά θα μου πείτε αυτά ισχύουν μόνο στον ιδιωτικό τομέα και όχι στις δημοτικές επιχειρήσεις γι αυτό και οι περισσότερες πιασαν πάτο. Το αποτέλεσμα όμως δεν αλλάζει και είναι γεγονός πως αν δεν μας προλάβανε η νομοθεσία (η μορφή της δημ.Επιχειρησης φέτος υποχρεούται δια νόμου να αλλάξει μετατρέποντας την σε Α.Ε.) θα μας προλάβανε η αγορά και το μοντέλο διοίκησης θα πρέπε εξάπαντος να αλλάξει δίνοντας την δυνατότητα στο Χ/Κ να βρει νέους πόρους ώστε να ακολουθήσει τον καλπάζοντα ανταγωνισμό.
Τέλος εποχής λοιπόν για το Χιονοδρομικό που ξέραμε ως τώρα , ένα τέλος που οφείλουμε όλοι να αποδεχθούμε καθώς ανοίγετε μπροστά μας το σπουδαιότερο πια ζήτημα. Η Επόμενη μέρα…
Δεν νομίζετε πως είναι καιρός να ξεκινήσει με πρωτοβουλία του δήμου ένας διάλογος για την τύχη του Χιονοδρομικού κέντρου και την νέα του μορφή;
Θα είναι πολύ καλύτερος από κάθε παραφιλολογία που αναπτύσσετε όταν υπάρχει σιωπή και ασάφεια γύρω από τις προθέσεις των υπευθύνων για την τύχη μιας τόσο ζωτικής επιχείρησης για την περιοχή.

Γι αυτό λοιπόν αν κάποιοι επαναπαύθηκαν με την φετινή "πλάνα σαιζόν" καλό θα ήταν να ξεβολευτούν και να ενεργοποιηθούνε στον βαθμό πάντα που τους αναλογεί. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά για την νέα μορφή της επιχείρησης και οι αποφάσεις πολύ σοβαρές για το μέλλον της πόλης μας. Σε πρώτο βαθμό οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας στο δήμο έχουν την υποχρέωση να συμπεριφερθούν ώριμα αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα των θέσεων και των αποφάσεών τους.
Όσο για εμάς τους πολίτες των Καλαβρύτων, είναι καιρός να πάψουμε να είμαστε παθητικοί θεατές ,που βολεμένοι στις θέσεις μας κρίνουμε εκ του ασφαλούς την ποιότητα του έργου χωρίς να θέλουμε να ενοχλήσουμε ή να ενοχληθούμε. Ήρθε η ώρα σαν τον χωριάτη του παρελθόντος, να σκαρφαλώσουμε στη σκηνή και να επέμβουμε στο έργου που εκτιλήσετε μπροστά μας και ας ενοχλήσουμε. Είναι καιρός να λειτουργήσουμε λιγάκι "Ανάποδα" μπας και τελικά βρούμε το δρόμο μας...

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Φωνή των Καλαβρύτων» ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2008