Εμείς και το κλίμα

Πάνος Δρίβας

διευθυντής χιονοδρομικού κέντρου Παρνασσού

«Θεωρώ ενδεικτική την προσέλευση των χιονοδρόμων. Κοιτάζοντας την εξέλιξή της στις τρεις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρούμε ότι η ελάχιστη καταγράφηκε τους χειμώνες 1989-1990, 2000-2001 και 2006-2007 (με περίπου 40.000 χιονοδρόμους κατά μέσον όρο κάθε φορά) και η μέγιστη τους χειμώνες 1988-1989, 2002-2003 και 2008-2009, όταν φτάσαμε στους περίπου 120.000 χιονοδρόμους, τη στιγμή που ο ετήσιος μέσος όρος είναι περίπου 75.000 επισκέπτες. Βλέπουμε λοιπόν ότι από τα 30 χρόνια τα δύο από τα τρία ελάχιστα και μέγιστα δεδομένα καταγράφονται κατά την πρόσφατη δεκαετία. Και αν θεωρήσουμε ότι η προσέλευση των χιονοδρόμων επηρεάζεται σημαντικά από τις συνθήκες χιόνωσης - χιονοκάλυψης και γενικά από τις συνθήκες που δίνουν δυνατότητα χιονοδρομίας στο βουνό (διότι εκτός από το χιόνι, σημαντικό ρόλο παίζει και ο αέρας), τότε υποψιάζομαι ότι οδεύουμε σε συνθήκες περισσότερο άστατου καιρού. Παράλληλα παρατηρείται άνοδος της έντασης του ανέμου, δηλαδή ενώ κάποτε μετρούσαμε στις κορυφές των αναβατήρων – που στον Παρνασσό είναι και βουνοκορφές – ταχύτητες της τάξεως των 120 χλμ./ώρα-150 χλμ./ώρα, εφέτος μετρήσαμε 270 χλμ./ώρα. Επίσης έχουμε την αίσθηση ότι – μάλλον λόγω ανόδου θερμοκρασίας και μείωσης χιονοπτώσεων – η βάση του χιονοδρομικού μετατοπίζεται προς μεγαλύτερο υψόμετρο και συγκεκριμένα από τα 1.750 μέτρα στα 1.950 μέτρα. Σιγά σιγά οι πίστες που έχουν χαμηλότερο υψόμετρο έχουν και λιγότερες ημέρες λειτουργίας. Από εκεί και πέρα έχει να κάνει με τον σχεδιασμό του χιονοδρομικού κέντρου για το πώς θα αξιοποιήσει το υψόμετρο του βουνού. Εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίζουμε το άστατο της χιονοκάλυψης των πιστών όχι τόσο με ενεργοβόρες και κοστοβόρες μεθόδους, όπως εγκαταστάσεις τεχνητής χιόνωσης, όσο με εργασίες εξομάλυνσης πιστών και τοποθέτησης χιονοπαγίδων, έργα που έχουν αποφέρει καρπούς».



Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=346763&ct=33&dt=03/08/2010#ixzz0wW9ZuKht